 |
Mateusz Sałaciak_pexels |
Δεν αντέχονται οι σκέψεις
που χαράχτηκαν στο νου
απ’ απρόσκλητες επισκέψεις
της άλλης πλευράς του φεγγαριού.
Η ανάσα μαντρωμένη
σκοτωμένες αγκαλιές
μια μουρμούρα να ασθμαίνει
ξεκομμένες επαφές.
Βγήκα για να πάρω αέρα
μα ένας ήχος βοερός
σαν ξεκούρδιστη φλογέρα
προδομένος οιωνός.
Άλλους δρόμους κι αν στολίζουν
όσοι ψάχνουν άλλοθι
εξουσίες προασπίζουν
με μηδενική ανοχή.
δε ζητώ βοήθεια
ένα πράγμα εξορκίζω
μη γίνει η σιωπή συνήθεια.
Δεν αντέχονται οι σκέψεις
κάθε πταίσμα και πληγή
ιδρωμένες υποσχέσεις
ακάλυπτη επιταγή.
Κι όλο κάνω υποθέσεις
της ανάγκης όνειρα
καταπνίγω συναινέσεις
σε ποτάμια πορφυρά.
Θεέ μου κοίτα πως δακρύζω
δε ζητώ βοήθεια
ένα πράγμα εξορκίζω
μη γίνει η σιωπή συνήθεια.
