 |
| Julia Fuchs_pexels |
Άπειρες μέρες τα χρόνια πλημμυρίζουν
συμβολαίου γκρίζου αντιπερισπασμός
στην όψη της σκιάς τα μάτια σπινθηρίζουν
απατηλός αντικατοπτρισμός
τα ελάφια στην παγίδα τους αφρίζουν.
Τρέχει ο ήχος στου τρόμου το μοτίβο
και ο φόβος ξεπαγώνει στον ατμό
ο Καίσαρ σηκώνει τον ριγμένο κύβο
ψάχνει το φεγγάρι να βρει τον ουρανό
κι εγώ τη φυγή μου ανταμείβω.
Άπειρες μέρες πλάνα σε οθόνη
και ένας εθισμός ηδονικός
μόνο στη φωλιά στέκει το αηδόνι
στο βάθος του χρόνου φλέγεται ο Ατλαντικός
το χάπι ο λαθρέμπορος χρυσώνει.
Στάζει στο υπόγειο θαμπή η υγρασία
και το δάπεδο γεμίζει με θεριά
τελειώνει το λυκόφως στου φεγγαριού τη μνεία
ξαπλώνουν τα χέρια λιώνουν τα κεριά
ποιος αντέχει μια νέα κτηνωδία.
Άπειρες μέρες κρατάνε τον χειμώνα
σύννεφα στρώνουν κρεβάτια στην Εδέμ
τα κόκκινα μάτια σκουπίζουν τον τυφώνα
αλχημιστές κραδαίνουν ιερά τοτέμ
τα φλας ανάψαν πάνω απ' τον κολοφώνα.
