 |
| Flo Maderebner_pexels |
Οι ήχοι ενός γέλιου μανιακού από κακόβουλα χείλη
"Είθε στην κόλαση να καεί η ψυχή του ονειροπόλου
Εκεί πηγαίνουν όλοι τους αυτοί οι αιθεροβάτες
Που τη φενάκη κυνηγούν ενός κοσμοειδώλου".
Μα η ζωή με οράματα είναι ζωή ωραία
σε οδηγεί σε θάλασσες και σε καινούργιους κόσμους
χωρίς αλυσίδες και λουριά χωρίς κλειδαριές και κόμπους
όλα να γίνονται διαυγή μες τους γεμάτους δρόμους.
Και ποιοί είναι άλλωστε όλοι αυτοί οι τιμητές των πάντων
που σα βδέλλες αιμομυζούν το κορμί αλλά και το πνεύμα
κρατούμενο με θέλουνε στο βρωμερό τους βάλτο
και σ' ένα ψηφιακό κελί να υπηρετώ το ψέμα.
Μα εγώ πατρίδα μου καλή αγαπημένη πατρίδα
τυλίγομαι με τον γαλανό απέραντο ουρανό σου
αετός που πετάει γίνομαι περήφανα στο μέλλον
ξεσκίζοντας με τα νύχια μου το άθλιο χιτώνιό σου.
Αυτό που σου φορέσανε οι βάναυσοι προικοθήρες
που ξεπουλούν τα πλούτη σου για να αποθησαυρίσουν
βασανισμένους κυνηγούν και τους ληστές παινεύουν
μα τα φτερά μου δεν μπόρεσαν ακόμα να εκποιήσουν.
Είν' τα φτερά μου μια αγκαλιά για εκείνους τους αγνώστους
που ολημερίς ιδρώνουνε σ΄ ελεεινές γαλέρες
σ' αυτούς ανήκεις πατρίδα μου και όχι στους χρυσοθήρες
αίμα με δηλητήριο σου στάζουν οι εθνοπατέρες.
