Απλές καλύβες με άχυρο γεμάτες από λάσπη
εκεί κάνουν Θεοφάνια ξυπόλητες ορδές
κι ένας παλιός λογαριασμός σ' ένα κρυφό κιτάπι
απόψε ήρθαν στη σκέψη σου απρόσκλητες σκιές.
την άρρυθμη απόγνωση σχόλια υβριστικά
ακούγονται επιθετικά στο βάθος της σοφίτας
και η στιγμή σου χάνεται κάτω απ' τα βουητά.
που κρύβεις περισσότερο στη μαύρη σου πλευρά
μια ανοχή σε κυβερνά και αυτό πολύ πληγώνει
η μοίρα σου να πνίγεσαι σε στάσιμα νερά.
ηχεί στ΄ αυτιά και σήμερα σαν γκρίνια βαρετή
μια αλαζονεία περισσή σου βγαίνει απ΄ το στομάχι
στου φαύλου κύκλου στέκεσαι τη μέση ορφανή.
αντίθετος μα ανάλογος του απολογισμού
το πρόσωπό σου ράγισε ο ήχος της φλογέρας
χαμένα συναισθήματα στο χείλος του γκρεμού.
που κρύβεις περισσότερο στη μαύρη σου πλευρά
μια ανοχή σε κυβερνά και αυτό πολύ πληγώνει
η μοίρα σου να πνίγεσαι σε στάσιμα νερά.