 |
| Photo: Pete Linforth - Pixabay |
Ομολογία φοβικού συνδρόμου
γύψο ετοιμάζουν για της καρδιά μας τα ρεφρέν
με πλέγμα φράξανε τα πέρατα του δρόμου
σαρώνουν το πλήθος το συγκεντρωθέν
ευφραίνονται από το στένεμα του νόμου
το κτήνος εξαπολύουν έμπροσθεν
Αυτό που δεν μπόρεσαν να χωνέψουν
είναι η σεμνότητα του ουρανού
στο φως του που δεν καταφέραν να στερέψουν
αποπληξία παθαίνουν στεριανού
στη θάλασσα όταν τον ταξιδέψουν
με πλοίο Ειρηνικού ωκεανού.
Και όταν τα φορτία κοκαλώσουν
στου λιμανιού την άπραγη γραμμή
τα σύγκρυα τους που να εκτονώσουν
και πώς να εμπεδώσουν τη σιγή
τα μάτια τους έτοιμα να βουρκώσουν
όταν ξερνάνε τ’ αφέντη τη χολή
Και όσοι για τη μοιρασιά φωνάζουν
ότι τη θέλουνε πιο δίκαιη
αντίπαλους μνηστήρες ξαναδικάζουν
σα δικαστές ακριβοδίκαιοι
και τα τραγούδια μας κρυφά αποδοκιμάζουν
ως μια πράξη αυτοδίκαιη.
Δυναστικές τιμές ενορχηστρώνουν
στο όνομα βωμολόχων ευεργετών
αλλά αν τους πεις και τίποτα θυμώνουν
και με ένα κυνήγι θαμμένων σκελετών
αμέσως αρχίζουνε να ξεσπαθώνουν
σε έναν ρόλο στημένων συρφετών.
Οι δουλευτές κρατήσανε τους κάβους
και οι μηχανές δεν πήρανε μπροστά
ποτέ τους δεν ζηλέψανε τους σκλάβους
τέτοιους ζητάνε τα αφεντικά
σ’ ομολογία φοβικού συνδρόμου
εξαναγκάστηκαν τα αρπαχτικά.
Και η δικιά μας η μεγάλη αγάπη
καλύβια χτίζει με όνειρα κλαδιά
γραμμένα στης ιστορίας το κιτάπι
στοιχειώνουν των κονδυλοφόρων τη λαλιά
για καθεστώς μιλούν γεμάτο λάθη
και τ' απορρίπτουνε πολύ φανατικά
